الٰہی موج وحدت بخش دریائے خیالم را

الٰہی موج وحدت بخش دریائے خیالم را

بہ بحر حال گم گردان حباب قیل و قالم را

ازاں نزہت گہ قدسی چوں ایں مرغ آشیاں برداشت

بہ دوزد ناوک حادثہ دما دم پر و بالم را

اگر چہ زندہ ام لیکن بہ صد شرمندگی مرہون

بہ دست مرحمت بہ کشا تو بند انفعالم را

انیس خلوت رندان نہ باشد جز مے و ساقی

فرست ایں ہر دو را بارے اجابت دہ سوالم را

ازالہ شورشے ہستی بود آسائش طالب

بہ جمع نیستی جادہ دل وحشت مآلم را

اقامت دیو بر تخت سلیمانی نمی زیبد

مکن قایم مقام روح نفس بد سکالم را

انااللہ است گلبانگ یقیں در وادیٔ ایمن

چراغ افروز بزم موسوی ساز اشتعالم را

ادیم صحن ناسوتے نہ دارد وسعت میداں

جہاں در عرصۂ جبروت شبدیز جلالم را

امور علوی و سفلی ز لطفت می شود نافذ

نفاذ یسر لطفیٰ کن چنیں امر محالم را

انیت را باثبات ہویت نفی گردانی

مبدل کن بہ توفیق سعادت خود و بالم را

افاقہ ہست طالبؔ راز مستی دور می دارد

بہ صہبائے عدم لبریز کن پیمانۂ حالم را