اول از بار گہہ عشق نشانم دادند
اول از بار گہہ عشق نشانم دادند
بعد ازیں منصب فریاد وفغانم دادند
ناخدا ترس بتانند کہ از سنگ دلی
شیشہ دل بشکستند وہمانم دادند
آستینے نفشانند بچشم نمناک
بدم مرگ کفن زِ آب روانم دادند
واے بیرحمی و فریاد ازیں بیدادی
دل ربودند بشادی غم جانم دادند
دل بدادند مگر صاعقہ کردار طپاں
چشم دادند ولے اشک فشانم دادند
گردش چرخ بیک چشم زدن پس افگند
پیش ازیں آنکہ ہمہ شوکت وشانم دادند
شکوۂ نیست بجز شکر وصبوری اے بدؔر
گرچہ صد داغ بدل ماہ رخانم دادند
مأخذ :
- کتاب : تذکرۂ ہندو شعرائے بہار (Pg. 74)
- Author : فصیح الدین بلخی
- مطبع : نینشل بک سینٹر، ڈالٹین گنج پلامو (1961)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
