سینۂ پر نور زیادت بہ کمال است مرا
سینۂ پر نور زیادت بہ کمال است مرا
بر جگر داغ تو خورشید مثال است مرا
روئے خورشید جمالی بہ شہادت دارم
ریزش خون شفق صبح وصال است مرا
نالۂ در سینۂ من گشت رگ ابر بہار
تابہ دل از گل روئے تو خیال است مرا
ظلمت روز سیاہم شب عید دگر است
بخت کج در نظر ابروئے ہلال است مرا
گلشنؔ از گفتن و نا گفتن من ہیچ مپرس
بی سوالی ست کہ امروز سوال است مرا
مأخذ :
- کتاب : شاگردانِ بیدلؔ (Pg. 204)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
