آہن قلندر روز و شب

آہن قلندر روز و شب

پہنچی خودی میں خود غرق

حاجت نہ صوم صلوٰۃ دی

خواہش نہ حج زکوٰۃ دی

چاہت نا ذات صفات دی

ہک شان وحدت جی مرک

نا طلب ملک تے مال دی

نا غرض جاہ و جلال دی

مستی خدائی خیال دی

پونہیں نہ آدم جئے تے تک

تو نے جو دریا نوش ہن

پرجوش تھی خاموش ہن

اصرار دے سرپوش ہن

صامت رہن مارن نہ بک

عاشق اتے معشوق ہن

سابق اتے مسبوق ہن

خود در اتے صندوق ہن

ہر طور وچ رہندے اوچھک

مسکین اتے مظلوم ہن

مہزون اتے مغموم ہن

ہر وقت کا المعدوم ہن

رکھ دے نہ دل وچ کئی اومک

جو کچھ ہے ظاہر برملا

جانڑاں میں کیویں ما سوا

مرشد محقق وج وجا

ہمہ اوست دا ڈتڑا سبق

ایہو فکر ہے ایہا گالھ ہے

ایہو وجد ہے ایہو حال ہے

ایہو ذوق دمدم نال ہے

ایہو سچ ہے بیا سبھ ہے نہک

بٹھ وہم خطرے دی ادا

ڈوجھا نوہی ہے ہک خدا

اندر تے باہر ہے صدا

موجود حق موجود حق

توں بن فقط بیا کو نہیں

منڈھوں غیر کی اتھ بو نہیں

ہے ہک صدا اتے ڈو نہیں

ہک نال تھی ہک سٹ فرق

اپنی حقیقت گول توں

بئے کوں نہ اصلوں پھول توں

رکھ یاد اساڈا بول توں

آنیں نہ شک ہے محض پک

پی کر فریدیؔ جام توں

تھی رند مست مدام توں

ڈیہوں ڈینہ ودھا رکھ گام توں

واہ واہ کرے ساری خلق