گل و چوں ہور نکلی
گل و چوں ہور نکلی
اسیں شرع دی پیت لگائی تے گل ہور نکلی
جد مرشد رمزسجھائی تے گل وچوں ہورنکلی
صورت علمی ہے معدوم
عالم بناں نہیں معلوم
جدوں غیروں جان چھرائی
تے گل وچوں ہورنکلی
جنوں ملاں غیر پکارے
اوہ ہے محض نابود پیارے
جدوں عین حقیقت پائی
تے گل وچوں ہورنکلی
بے صورت وچ صورت لکیا
دیکھ صورت نوں جھگڑا مکیا
جدوں یار نے شکل دکھائی
تے گل وچوں ہورنکلی
میں کی جاناں عشق کو یہا
کتھے رہندا یاراجیہا
جدوں مرلی کا ہن وجائی
تے گل وچوں ہرنکلی
سوہنا غیب الغیب کہاوے
کہنے سننے وچ نہ آوے
جدوں ظاہر ہوئی لوکائی
تے گل وچوں ہورنکلی
عالم دیوچ پرگھٹ ہویا
کثرت دیوچ کثرت ہویا
پھر وحدت شان دکھائی
تے گل وچوں ہورنکلی
ہر شئے شکلوں جدا دساوے
اپنا اپنا نام رکھاوے
جدوں سمجھ حقیقت آئی
تے گل وچوں ہورنکلی
ہے اوہ مطلق پاک اطلاقوں
پاک منزہ جفتوں طاقوں
جد بنیا خود ہر جائی
تے گل وچوں ہورنکلی
لبھدی پھر وہی رہی بدلیاں
ڈھونڈ نہ کیتی اپنے دیساں
اج لیا پہچان میں ماہی
تے گل وچوں ہورنکلی
امانت علی نے یار پچھاتا
کثرت دیوچ وحدت جاتا
اج دیندا پھرے دہائے
تے گل وچوں ہورنکلی
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
