از دیر مغاں آیم بے گردش صہبا مست
از دیر مغاں آیم بے گردش صہبا مست
در منزل لا بودم از بادۂ الا مست
دانم کہ نگاہ او ظرف ہمہ کس بیند
کردست مرا ساقی از عشوہ و ایما مست
وقتست کہ بگشایم میخانۂ رومی باز
پیران حرم دیدم در صحن کلیسا مست
ایں کار حکیمے نیست دامان کلیمے گیر
صد بندۂ ساحل مست یک بندۂ دریا مست
دل را بہ چمن بردم از باد چمن افسرد
میرد بہ خیاباں ہا ایں لالۂ صحرا مست
از حرف دل آویزش اسرار حرم پیدا
دی کافر کے دیدم در وادیٔ بطحا مست
سیناست کہ فاران است یا رب چہ مقام است ایں
ہر ذرۂ خاک من چشمیست تماشا مست
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
