صورت نہ پرستم من بت خانہ شکستم من
صورت نہ پرستم من بت خانہ شکستم من
آں سیلِ سبک سیرم ہر بند گسستم من
در بود و بنودِ من اندیشہ گماں ہا داشت
از عشق ہویدا شد ایں نکتہ کہ ہستم من
در دیر نیازِ من، در کعبہ نماز من
زنار بدوشم من، تسبیح بدستم من
سرمایۂ دردِ تو غارت نتوان کردن
اشکی کہ زِ دل خیزد، در دیدہ شکستم من
فرزانہ بہ گفتارم، دیوانہ بہ کردارم
از بادۂ شوقِ تو ہشیارم و مستم من
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
