با رخ روشن و با زلف دراز آمدہ ای
با رخ روشن و با زلف دراز آمدہ ای
دل من بہ او فدایت بہ چہ ناز آمدہ ای
سر خود را کہ بس از سجدہ نمی بردارم
تو کہ تاثیر دعا را بہ نماز آمدہ ای
دل بے چارۂ عاشق بہ کہ زنہار سازد
اے کہ با غمزہ و با عشوہ و ناز آمدہ ای
اے نثار تو دل و آں کہ بہ دل میدارم
با ہمہ ناز سوئے اہل نیاز آمدہ ای
یاد داری کہ بہ جان تو چہا دوش گذشت
کیفیاؔ سوئے در مے کدہ باز آمدہ ای
- کتاب : نغمات سماع (Pg. 349)
- مطبع : نورالحسن مودودی صابری (1935)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.