حاش للہ کز رخت چشم افگنم سوئے دگر
حاش للہ کز رخت چشم افگنم سوئے دگر
خوش نمی آید بجز روئے توام روئے دگر
تازہ گلہائے چمن خوش رنگ و خوشبویند لیک
گل رخ ما رنگ دیگر دارد و بوئے دگر
ہر کہ را خاک سر کوئے تو دامن گیر شد
کے بہ دامانش رسد گرد سر کوئے دگر
دی چو با آں زلف و رخ سوئے ہلالیؔ آمدی
رفت آرام و قرارش ہر یکے سوئے دگر
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
