بت پرستانیم ما اسلام ما را کار نیست

بت پرستانیم ما اسلام ما را کار نیست

غیر تار زلف ما را رشتۂ زنار نیست

پیش ازیں اے عقل بر من طعن رسوائی مزن

زانکہ مستان محبت را ملامت عار نیست

موسیٔ باید کہ پائے دل نہد بر دار عشق

بوالہوس بنشیں کہ راہ کوچہ و بازار نیست

ہمدمی گر نیست اے دل روز محنت گو مباش

مونسے زندانیاں را بہتر از دیوار نیست

آشنایاں را چہ پیش آمد مروت‌ را چہ شد

کز وفا و آشنائی در جہاں آثار نیست

لذت درد محبت راز بے درداں مپرس

قدر صحت را ندارد ہر کہ او بیمار نیست

صبح دم باد صبا می گفت با مرغ چمن

نالہ را تاثیر نبود گر دل افگار نیست

زادۂ دردیم وز خون جگر پروردہ ایم

کوہ ہائے غم اگر آید جوئے آزار نیست

مخفیاؔ گر وصل خواہی با غم ہجراں بساز

کاندریں گلزار عالم یک گل بے خار نیست