چو نتوانم کہ بر خوان وصالت مہماں باشم

چو نتوانم کہ بر خوان وصالت مہماں باشم

سر خدمت نہادہ چوں سگاں بر آستاں باشم

بہر گونہ کہ باشم از من بد روز نہ پسندی

نمی دانم چہ ساں می خواہیم تا آں چناں باشم

من از تو شاد گردم تو ز من غمگیں خوشا حالے

کہ تو باشی عیاں در دیدۂ من من نہاں باشم

ز ناموس خودم مقصود نام و ننگ تست ار نہ

مرا غم نیست کز عشق تو رسوائے جہاں باشم

طفیل من ہمی دیدند رویت دیگراں اکنوں

شدم راضی کہ چوں جامیؔ طفیل دیگراں باشم