حسن روئے ہر پری روئے ز حسن روئے اوست

حسن روئے ہر پری روئے ز حسن روئے اوست

آب حسن دلبری ہر سو رواں از جوئے اوست

کعبۂ اہل نظر رخسار جاں بخش وے است

قبلۂ ارباب دل طاق خم ابروئے اوست

ہر کسے گرچہ بہ سوئے روئے می آرد ولے

در حقیقت روئے خلق جملہ عالم سوئے اوست

مسکن و ماوائے جانہا زلف مشکینش بود

مجمع مجموع دلہا حلقۂ گیسوئے اوست

آں کہ از چشم پری رویاں بصد افسونگے

دل ز مردم می رباید غمزۂ جادوئے اوست

ہیچ گوئی نیست خالی زاں پری رو ایں جہاں

دل بہ ہر گوئی کہ می آید فراواں کوئے اوست

مغربیؔ زاں می کند میلے بہ کامش زاں کہ او

ہر کہ را رنگ و بوئے ہست رنگ و بوئے اوست