ایں قدر مستم کہ از چشمم شراب آید بروں
ایں قدر مستم کہ از چشمم شراب آید بروں
وز دل پر حسرتم بوئے کباب آید بروں
یار من در نیم شب گر بے نقاب آید بروں
زاہد صد سالہ از مسجد خراب آید بروں
صبح دم چو رخ نمودی شد نماز من قضا
سجدہ کے باشد روا چوں آفتاب آید بروں
گفتمش بر عارضت ایں قطرہ ہائے ژالہ چیست
زیر لب خندید و گفت از گل گلاب آید بروں
قطره درد دل جامی بہ دریا در فگن
سینہ سوزاں دل تپاں ماہی ز آب آید بروں
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
