من درد کش بادۂ صہبائے الستم
تا شام ابد نیز نہ مخمور نہ مستم
تا ساقیٔ وحدت مئے عشقم بہ قدح ریخت
از کشمکش دینے و از خویش بہ رستم
شیدائی عشقم من و رسوائی جاناں
با حور و بہشت و وراع و زہد بہ بستم
در مدرسہ و صومعہ بس عمر بشد صرف
جائے نرسیدم من و آں بود کہ ہستم
گر ناری و نوری و گر رند خرابات
از قسمت او راضیم ایں است کہ ہستم
بر خاک رہ درد کشاں روئے نہادم
دادند حریفان ازل بادہ بہ دستم
دیدم چو مسلمانی در عالم ہمہ کوہیؔ
در کنج خرابات بہ آہنگ نشستم
مأخذ :
- کتاب : نغمات سماع (Pg. 257)
- مطبع : نورالحسن مودودی صابری (1935)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
