وہ کہ محروم از طواف کعبۂ جاں می رویم

وہ کہ محروم از طواف کعبۂ جاں می رویم

تشنہ لب از ساحل دریائے عمان می رویم

بر لب دریا بہ صد فریاد و افغاں آمدیم

باز چوں دریا بہ صد فریاد و افغاں می رویم

یا رسول اللہ بہ خواں ما را بہ سوئے خود کہ ما

روضہ ات نا دیدہ سوئے بیت احزاں می رویم

چشمۂ شیریں توئی ما شور بختاں از تو دور

شربتے فرما کہ با تلخی ہجراں می رویم

فیضیؔ از ظاہر پرستان ارادت نیستیم

ما بہ طوف کوئے او از راہ پنہاں می رویم