واقف نہ شد طبیب ز درد نیاز ما
واقف نہ شد طبیب ز درد نیاز ما
افسوس ایں کہ نالہ کند فاش راز ما
تن در عبادت است و دلم محو سیم و زر
منظورِ حق چرا بشود ایں نماز ما
در آئینۂ چو پرتو حسن و جمال دید
محمود شد بیک نگہ خود ایاز ما
جز تو بدیگرے نکنم عرضِ حال دل
از لطفِ خویش می شنوی عجز و نیاز ما
چوں بلبلاں ہجوم نمایند اہلِ عشق
بشگفتہ می شوند گل شعرِ ناز ما
از آشیانِ قدس دریں مزبلہ خراب
افتادہ است بے سر و پا شاہباز ما
سیدؔ تو بہرِ رزق چرا فکر می کنی
ہر صبح، ہر مسا، بدہد کارساز ما
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.