از آں گلشن گرفتارم شمہ ای باز

از آں گلشن گرفتارم شمہ ای باز

نہادم نام او را گلشن راز

درو از راز دل گلہا شگفت است

کہ تا اکنوں کسے دیگر نگفت است

زبان سوسن او جملہ گویاست

عیون نرگس او جملہ بیناست

تأمل کن بہ چشم دل یکایک

کہ تا بر خیزد از پیش تو ایں شک

ببیں منقول و معقول حقائق

مصفا کردہ در علم دقائق

بہ چشم منکرے منگر در او خوار

کہ گلہا گردد اندر چشم تو خوار

نشان نا شناسی نا سپاسیست

شناسائی حق در حق شناسیست

غرض زیں جملہ آں تا گر کند یاد

عزیزے گویدم رحمت بر او باد

بنام خویش کردم ختم و پایاں

الٰہی عاقبت محمود گرداں