گر در دل تو گل گذرد گل باشی
وز بلبل بے قرار بلبل باشی
تو جزوی و حق کل است گر روزے چند
اندیشۂ کل پیش کنی کل باشی
ز آموزش جان و تن توئی مقصودم
وز مردن و زیستن توئی مقصودم
تو دیر بزی کہ من بہ رفتم ز میاں
گر من گویم ز من توئی مقصودم
کے باشد و کے لباس ہستی شدہ شق
تاباں گشتہ جمال وجہ مطلق
دل در سطوات نور او مستہلک
جاں در غلبات شوق او مستغرق
مأخذ :
- کتاب : لوائح جامی (Pg. 7)
- Author : ملا جامی
- مطبع : منشی نول کشور، لکھنؤ (1900)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
