گفتمش اے خضر مسیحا نفس
خضر و مسیحا توئی امروز و بس
از قدمت سبزۂ عیشم دمید
وز نفست ذوق حیاتم رسید
عین شفا شد ز تو بیماریم
بہ ز صد اطلاق گرفتاریم
صحت من دولت دیدار تست
شربت من لذت گفتار تست
روئے تو شد حجت ایمان من
نور یقیں زد علم از جان من
آنچہ رسید از تو بہ جان سقیم
باشد ازاں حجت و بحران عقیم
و آنچہ شدم از تو بہ آں رہ شناس
منتج آں نیست دلیل و قیاس
بر من ازیں پس غم و بارے نماند
بر رخ مقصود غبارے نماند
لیک ازیں بیم ز پا افتم
کز تو مبادا کہ جدا افتم
- کتاب : مثنوی ہفت اورنگ جلد اول (Pg. 493)
- Author : ملا جامی
- مطبع : مرکز مطالعات ایرانی، ایران (1999)
- اشاعت : First
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.