عاشقاں را قبلہ آمد کوئے تو

عاشقاں را قبلہ آمد کوئے تو

لاجرم آیند پویاں سوئے تو

آں جہاں افروز شد ایں جاں فروز

مہر تاباں کے بود چوں روئے تو

نور و ظلمت یوم و لیل و صبح و شام

گشت پیدا از رخ و گیسوئے تو

والضحا واللیل با تو حق بگفت

خورد سوگند او بر وے و موئے تو

سجدۂ عشاق کے گردد ادا

جز بہ محراب خم ابروئے تو

کار اعجاز مسیحا می کند

یک نگاہ نرگس جادوئے تو

بر زمین و آسماں حکمت رواں

ہست ترک آسماں ہندوئے تو

کیست کو دارد چنیں خلق عظیم

ہست محمود الٰہی خوئے تو

اے کہ صحرائے مدینہ شد تمام

رشک صحرائے ختن از بوئے تو

قطرۂ آبے بہ عاجزؔ ہم دہی

تشنہ گر روزے رسد بر جوئے تو