خیز اے دل زیں بر افگن مرکب تحویل را

خیز اے دل زیں بر افگن مرکب تحویل را

وقف کن بر نا کساں آں عالم تعطیل را

پاک در از خط معنیٰ حرف رنگ و بوئے را

محو کن از لوح دعویٰ نقش قال و قیل را

اندریں صفہائے معنی در معنی را مجوئے

زاں کہ در سرنا نیابی نفخ اسرافیل را

کے کند برداشت دریا در بیابان خرد

ناودان بام گلخن سیل رود نیل را

دست ابراہیم باید برسر کوئے وفا

تا نبرد تیغ براں حلق اسماعیل را

مرد چوں عیسیٰ مریم باید اندر راہ صدق

تا بداند قدر حرف و آیت انجیل را

در شب تاری کجا بیند نشان پائے مور

آں کہ او در روز روشن ہم نبیند پیل را

از بروں سو روغن تو سود کے دارد ترا

چوں دروں سو نور نبود زرہ ای قندیل را

خیز و اکنوں خیز کاں ساعت بسے حسرت خوری

چوں ببینی بر سر خود تیغ عزرائیل را