خواجۂ_خواجگاں غریب_نواز

خواجۂ خواجگاں غریب نواز

بادشاہ سریر راز و نیاز

یا معین الغیاث کن مدد

دہ رہائی مرا ز بخت بدم

تو معینی معین ما باشی

دستگیرم پئے خدا باشی

نروم من ز در گہت محروم

خاکروب در تو قیصرو روم

در گہہ تو امید گاہ من است

بندگی تو عضو جاہ من است

قبۂ روضہ ات دل عرش است

نور چشم ملک دراں فرش است

آسمان تنم نثارش باد

سرمہ در چشم من غبارش باد

طوطیائے من است خاک درت

اے دل و جان من فدائے است

کوہ اجمیر تاج طور از تو

اے بچشم کلیم نور از تو

شد مطاف ملک احاطۂ نور

ہست جاروب کش زگیسوئے حور

بہر دیدار جھال را کوثر

میزند روز و شب بسا حل سر

چشم نم ہست چوں چہ زمزم

داروش عشق جھالرا پرغم

دیگ تو رشک خواں ابراہیم

ہم چو انعام حق کند تقسیم

جالی پاک روضہ ات شاہا

دل من کرد چاک‌ از صد جا

اے برو مرہم از عنایت نہ

بندۂ خویش را بشارت دہ

زن و فرزند خویش و اخوانم

من از آنہا سلام می خوانم

السلام اے حبیب خاص خدا

السلام اے ولیٔ ہر دوسرا

السلام اے فروغ دین نبی

السلام اے بہار باغ علی

السلام اے نسیم باغ حسن

السلام اے مئے ایاغ حسن

نور چشم شہید بر تو سلام

بے عدیل و ندید بر تو سلام

جان زیں العباد بر تو سلام

دل فدائے تو باد بر تو سلام

السلام اے دلم اسیر تو باد

مشرف خطرہ ام ضمیر تو باد

السلام اے گرہ کشائے جہاں

السلام اے رفیق بے یاراں

السلام اے دوائے درد دلم

الفت تو خمیر آب و گلم

جان اکبر نثار گنبد تو

محسن من فدائے مرقد تو