من پاک باز عشقم ذوق فنا چشیدہ

من پاک باز عشقم ذوق فنا چشیدہ

آہوئے دشت ہویم از ماسوا رمیدہ

بد پردہاے وہمی مارا حجاب دیدہ

دیدیم روئے جاناں ایں پردہا دریدہ

گل گشت غنچۂ دل دلبست گیش واشد

چوں باد نو بہارے بر گلشنم وزیدہ

چوں آفتاب معنی در جان من درخشید

گشتم بچشم مردم چوں مردمک بہ دیدہ

من نور ذات حقم اے صاحب بصیرت

در صورتم اگرچہ از خاک آفریدہ

در صورتم نظر کن اندر مرقع خلق

نقاش دست قدرت تصویر من کشیدہ

روح الٰہیم من جان خدائیم من

از صنعت عجیبہ در آب و گل دمیدہ

من جلوہ گاہ ذاتم ہم مظہر صفاتم

ہم اصل کائناتم از نورش آفریدہ

آئینہ پر صفایم جام خدا نمایم

ہم عین وہم جدایم اے مرد برگزیدہ

سلطان بے نیازم چوں سر و سرفرازم

ہم بندۂ نیازم مثل کماں خمیدہ

از جام عشق مستم مستانۂ الستم

بے پا و بے سر ستم از قید تن رہیدہ

زاہد مگیر بر من بہ گزر ز گفتگویم

نشنیدۂ کہ فرقست در دیدہ و شنیدہ

قول نیاز بشنو یعنی ز خود بروں شو

چوں از خودی برائے باشے خدا رسیدہ