پد

برج بھاؤ کے پد - نیکو رہی یشودا میا تیرو لرکو

نیکو رہی یشودا میا تیرو لرکو
بچھن چھوڑائے ری گواں چروائے دینی

میرابائی

راگ آدھارت پد

راگنی ٹوڑی چوتال - نیکے نیکے سر گاے راگ دکھاے

نیکے نیکے سر گاے راگ دکھاے
پرتھم کپٹ تجی رنگ جگت لائے

تان سین

رباعی

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند
لاغر صفتان زشت خو را نکشند

سرمد کاشانی

صوفی کہاوت

دولت جاوید یافت ھرکہ نکونام زیست(سعدی)

دولت جاوید یافت ھرکہ نکونام زیست(سعدی)

زبانی روایتیں

صوفی کہاوت

ھر کہ را خلقش نکو نیکش شمر۔خواہ ازنسل علی خواہ ازعمر(مولوی)

جو شخص اچھے مزاج کا مالک ہو اسے ہی بہتر سمجھو، چاہے وہ علی کے نسل سے ہو یا عمر کے۔

زبانی روایتیں

گیت

پربت بانس منگوا مورے بابل نیکے منڈوا چھواو رے
ڈولیا پھندائے پیا لے چلی ہیں اب سنگ نہیں کوئی آو رے

امیر خسرو

صوفی کہاوت

نہ ھرکہ بصورت نیکواست سیرت زیبا دراوست(سعدی)

نہ ھرکہ بصورت نیکواست سیرت زیبا دراوست(سعدی)

زبانی روایتیں

رباعی

سرمدؔ ؔگلۂ یار نکو شد کہ نشد
لب بیہودہ گفتار نکو شد کہ نشد

سرمد کاشانی

صوفی کہاوت

ھر کہ شاہ آں کند کہ او گوید۔ حیف باشد کہ جزنکو گوید(سعدی)

ھر کہ شاہ آں کند کہ او گوید۔ حیف باشد کہ جزنکو گوید(سعدی)

زبانی روایتیں

صوفی کہاوت

مزن بی تامل بگفتار دم۔نکو گوئی گردیرگوئی چہ غم(سعدی)

مزن بی تامل بگفتار دم۔نکو گوئی گردیرگوئی چہ غم(سعدی)

زبانی روایتیں

فارسی کلام

دلا نالاں مشو از درد ناکی
مشو از فرط رنج و درد شاکی

شاہ عبدالقادر بدایونی

صوفی کہاوت

ھرآنکہ تخم بدی کشت وچشم نیکی داشت۔دماغ بیھودہ پخت وخیال باطل بست(سعدی)

ھرآنکہ تخم بدی کشت وچشم نیکی داشت۔دماغ بیھودہ پخت وخیال باطل بست(سعدی)

زبانی روایتیں

پد

سن سن سنت بن تمارا

بودھ تمارو اجرامر کو
بھاگت موکو سکھ کر نیکو

اننت مہاراج

مثنوی

قصۂ ہدہد و سلیمان در بیان آنکہ چوں قضا آید چشم ہاۓ روشن بستہ شود
چوں سلیماں را سرا پرده زدند

رومی

مثنوی

بیان آنکہ ایں اختلافات در صورت روش است نے در حقیقت راه
او ز یک رنگی عیسیٰ بو نداشت

رومی

بیت

ماہِ من در خانۂ ایجاد ہر شب می روی

ماہِ من در خانۂ ایجاد ہر شب می روی
رفتن آنجا یک شبے موقوف کن ایں جا بیا

مرزا نقی علی

بیت

تو در دل بودی و من ہر طرف می رفتم از شوقت

تو در دل بودی و من ہر طرف می رفتم از شوقت
عبث بیہودہ عمرے کردہ ام تحصیل حاصل را

مرزا نقی علی

بیت

ہر شب نگار تازۂ آمد بدست من

ہر شب نگار تازۂ آمد بدست من
ایجاد کردہ اند برنگِ حنا مرا

مرزا نقی علی

بیت

در ہر جگرے ہست خراش سخن ما

در ہر جگرے ہست خراش سخن ما
الماش تراش است تراش سخن ما

مرزا نقی علی

مثنوی

بیان آنکہ کشتن و زہر دادن مرد زرگر بہ اشارت الہی بود نہ بہوائے نفس و تامل فاسد
کشتن ایں مرد بر دست حکیم

رومی