بیت

اے بلبلاں کہ کردہ سفر جانبِ قفس

اے بلبلاں کہ کردہ سفر جانبِ قفس
تنہا گذاشتید در ایں گلستاں مرا

آنند رام مخلصؔ

بیت

حُسن در قیدِ تماشائے تو افگند مرا

حُسن در قیدِ تماشائے تو افگند مرا
کرد در خانۂ آئینۂ نظر بند مرا

آنند رام مخلصؔ

بیت

بہ کوئے پیر مغاں گشت رھنمون ما را

بہ کوئے پیر مغاں گشت رھنمون ما را
خدا نصیب کند عمر خضر مینا را

آنند رام مخلصؔ

بیت

می کنی گاہی ز منظر جلوۂ در کار ما

می کنی گاہی ز منظر جلوۂ در کار ما
دارد او، سبحانہٗ آباد دولت خانہ را

آنند رام مخلصؔ

بیت

گذشتی از نظر و بے تو زندہ ایم ہنوز

گذشتی از نظر و بے تو زندہ ایم ہنوز
ز شرم آب نگشتیم، خاک بر سرِ ما

آنند رام مخلصؔ

رباعی

گذرے ایامِ نوجوانی افسوس
وہ رنگ شباب ارغوانی افسوس

لالہ اننت رام الفتؔ

غزل

دیکھی تری انجمن ہمیشہ
تھا پیشِ نظر چمن ہمیشہ

لالہ اننت رام الفتؔ

غزل

اعجاز نما عشق بت مہر لقا ہو
داغ دل عاشق یدِ بیضا سے سوا ہو

لالہ اننت رام الفتؔ

غزل

شاق گلگشت چمن ہے بلبل ناشاد پر
فصل گل ہے کھول دے بہر خدا صیاد پر

لالہ اننت رام الفتؔ

غزل

تھا دل کو عشق سرمۂ چشم سیاہ کا
نعرہ بلند ہو نہ سکا اپنی آہ کا

لالہ اننت رام الفتؔ

فارسی صوفی شاعری

میا زار اے محبت باز چوں من ناتوانی را
غریبی، درد مندی، بیکسی، آزردہ جانی را

آنند رام مخلصؔ

فارسی صوفی شاعری

ترک من شست از پے صید کبوتر بستۂ
کافری نیت بہ آزار پیمبر بستۂ

لالہ اننت رام الفتؔ

فارسی صوفی شاعری

امشب مئے گلرنگ مغاں بر سر جوش است
بانالہ قلقل بط مئے کوس بگوش است

لالہ اننت رام الفتؔ

ارل

اور ڈور سب چھاڑی رام کوں گائیے

اور ڈور سب چھاڑی رانم کوں گائیے
مکتی کرے پل ماہی نہ بھوجل جائیے

واجد جی دادوپنتھی

رباعی

جی کو نہ چین ہووے نہ آرام پائے دل
پھر کس امید پر کوئی تم سے لگائے دل

لالہ سیوک رام فدویؔ

دوہا

بیراگ کا انگ - چھانڑو بشیے بکار کوں رام نام چت لاو

چھانڑو بشیے بکار کوں رام نام چت لاو
دیاکنورؔ یا جگت میں ایسو کال بتاو

دَیا بائی

مخمس

نے خواہش انساں نہ پریزاد کریں گے
جی کو نہ غم ہجر میں برباد کریں گے

لالہ سیوک رام فدویؔ

غزل

زردی رنگت سے میں بھی صاحب زر ہوگیا
تھا گدا پر عشق کی دولت تونگر ہوگیا

لالہ سیوک رام فدویؔ