شعر

ایازؔ اک بیش قیمت سا تجھے نکتہ بتاتا ہوں
تم اپنے آپ کو سمجھو خدا کیا ہے خدا جانے

بیخود سہر وردی

فارسی صوفی شاعری

دشمن ہر عاقل و فرزانہ باش
اے دل اندر عاشقی دیوانہ باش

حسرت موہانی

فارسی کلام

اے دل غلام شاہ جہاں باش و شاہ باش
پیوستہ در حمایت لطف الہ باش

حافظ

فارسی کلام

ساکن دیر و حرم شو یا سر بازار باش
باش ہر جائے کہ خواہی در تلاش یار باش

نا معلوم

فارسی کلام

جا بہ آبادی بکن یا ساکن ویرانہ باش
ہر کجا باشی بہ عشق آں پری دیوانہ باش

غلام حسن بیتھوی

رباعی

از معصیتم بیش بود فضل ترا
ہر لحظہ بہ خود دارم ہمہ جا

سرمد کاشانی

فارسی کلام

من نمی گویم کہ صوفی باش یا مے خوار باش
ہر چہ خواہی باش اما در خیال یار باش

غلام حسن بیتھوی

فارسی صوفی شاعری

اے دل مباش خالی یک دم ز عشق و مستی
وانگہ برو کہ رستی از نیستی و ہستی

حافظ

رباعی

اے یار دریں مے کدہ بے یار مباش
بے ساقی گلعذار زنہار مباش

سرمد کاشانی

فارسی کلام

اے دل مدام بندۂ آں شہریار باش
بے غم ز گردش فلک کج مدار باش

پیر نصیرالدین نصیرؔ

غزل

نہ لائق بود و باش ہے یہ نہ جائے خواب و قیام ہے یہ
قدم بڑھائے چلو جہاں سے روا روی کا مقام ہے یہ

عرش گیاوی

دوہا

رنگ ہوے تو پیو کیا آن پروش بش روپ

رنگ ہوے تو پیو کیا آن پروش بش روپ
چھانہہ بری پر گھرن کی اپنی بھلی جو دھوپ

چرن داس جی

رباعی

ہفتاد و دو ملت اند در دین کم و بیش
از ملتہا عشق تو دارم در پیش

عمرخیام

رباعی

آں را کہ ہوس بیش بود آزار است
از شربت دینار دلش بیمار است

سرمد کاشانی

فارسی صوفی شاعری

ہر خوشی کاں فوت شد از تو مباش اندوہ گیں
کاں بنقش دیگر آید پیش تو میداں یقیں

رومی

فارسی کلام

دردمندم گر مرا درماں نہ باشد گو مباش
درد مندان ترا گر جاں نہ باشد گو مباش

نورالدین ہلالی

شعر

ضبط غم کی یہ قیمت ملی
بے وفائی کی تہمت ملی

فنا نظامی کانپوری

غزل

تذکرہ کر کے ان کی قامت کا
سلسلہ چھیڑ دوں قیامت کا

کاظم علی باغؔ