فارسی صوفی شاعری

اے دوست دوائے درد سازی
ہجراں بہ سپردہ نوازی

سلیم وارثی

فارسی کلام

می فرستد ہر زمانے دوست پیغامے دگر
می رسد بر دل ازو ہر لحظہ الہامے دگر

شمس مغربی

رباعی

آں بکہ دریں زمانہ کم گیرے دوست
با اہل زمانہ صحبت از دور نکوست

عمرخیام

غزل

ما وریٰ ہیں دوست مہر و ماہ کی منزل سے ہم
دہر پر کھلتے تو ہیں لیکن بڑی مشکل سے ہم

ادیب سہارنپوری

رباعی

از کثرت شوق دوست عزلت بہ گزیں
از رنج بر آ طریق راحت بہ گزیں

سرمد کاشانی

فارسی کلام

اے دوست بہ ہر منزل ہم خانہ ترا یابم
در کشور جان و دل جانانہ ترا یابم

حزیں زید پوری

فارسی کلام

مرحبا اے پیک مشتاقاں بدہ پیغام‌ دوست
تا کنم جاں از سر رغبت فدائے نام دوست

حافظ

صوفی کہاوت

دشمناں در زنداں دوست شوند

دشمن زندان میں دوست بن جاتے ہیں

زبانی روایتیں

غزل

تو دوست ہے تو خدا را نہ دے سزا مجھ کو
کہ اور جینے کی ظالم دعا نہ دے مجھ کو

ضامن علی حسرت

رباعی

اے دوست مرا بعلم و حکمت بنگر
در مہر و وفا و در محبت بنگر

سرمد کاشانی

فارسی کلام

اے دوست بہ بیں در ہمہ سو روئے خدارا با عین نگاہے
می داں بہ یقیں ایں ہمگی ما و شما را مرآت الٰہے

شاہ نیاز احمد بریلوی

غزل

طلوع شمس و قمر سے نمود جلوۂ دوست
اک اعتماد نظر کے سوا کچھ اور نہیں

ادیب سہارنپوری

صوفی کہاوت

جدایی تا نیفتد دوست قدر دوست کی داند۔ شکستہ استخواں داند بھای مومیایی را

جدایی تا نیفتد دوست قدر دوست کی داند۔ شکستہ استخواں داند بھای مومیایی را

زبانی روایتیں

صوفی کہاوت

زر را دوست بسیار است و زردار را دشمن بسیار

زر را دوست بسیار است و زردار را دشمن بسیار

زبانی روایتیں

فارسی کلام

گر بگویم ز نظر دوست نہانست غلط
ور بگویم کہ بہر دیدہ عیانست غلط

خاقانی

صوفی کہاوت

ھرگزبدی کہ توانی بدشمن مرساں مبادا کہ روزی دوست گردد(سعدی)

اپنے دشمن کے ساتھ برا نہ کریں، کیونکہ ہو سکتا ہے شاید کسی دن وہ آپ کا دوست بن جائے

زبانی روایتیں

رباعی

ہر کس پئے نانے بہ جہاں دوست بود
یک دوست نہ دیدم ز جاں دوست بود

سرمد کاشانی

رباعی

بے فکر و خیال دوست راحت نبود
اندیشۂ مال و جاہ و دولت نبود

سرمد کاشانی

رباعی

جز بادۂ شوق دوست عشرت نہ بود
بے درد کسے نشۂ وحدت نہ بود

سرمد کاشانی

صوفی کہاوت

دوست آنست کہ با تو راست گوید نہ آنکہ دروغ ترا راست انگارد

دوست آنست کہ با تو راست گوید نہ آنکہ دروغ ترا راست انگارد

زبانی روایتیں