فارسی کلام

شور دو عالم یک طرف آں قد رعنا یک طرف
صدہا قیامت یک طرف آں سرو بالا یک طرف

ولایت

رباعی

یک سو غم دنیا و دگر سو غم دیں
ایں است کہ دیدیم نہ آنست نہ ایں

سرمد کاشانی

رباعی

یک لحظہ ہر دل حزینت بہ دہند
اسودگی روئے زمینت بہ دہند

سرمد کاشانی

فارسی صوفی شاعری

اے ہم نفساں یک نفسم باز گذارید
دست از من دیوانۂ سرگشتہ بدارید

امیر خسرو

فارسی صوفی شاعری

بر عود دلم نواخت یک زمزمہ عشق
زاں زمزمہ ام ز پائے تا سر ہمہ عشق

جامی

رباعی

یک جرعہ می از مملکت جم خوشتر
بوئے قدح از غذائے مریم خوشتر

عمرخیام

فارسی صوفی شاعری

یک شبے غواص بودم بر لب دریائے عشق
صد ہزاراں در و گوہر دیدم از دریائے عشق

رومی

فارسی صوفی شاعری

اے زدہ ناوکم بجاں یک دو سہ چار و پنچ و شش
کشتہ چو بندہ ہر زماں یک دو سہ چار و پنچ و شش

امیر خسرو

شعر

دیکھے جو یک بیک گل رو تمہاری بے حجابی ہم
مثال بلبل شیدا کئے اپنی خرابی ہم

تراب علی دکنی

غزل

دیکھے جو یک بیک گل رو تمہاری بے حجابی ہم
مثال بلبل شیدا کئے اپنی خرابی ہم

تراب علی دکنی

مثنوی

ولی عہد ساختن وزیر ہر یک امیر را جدا جدا
وانگہانے آں امیراں را بخواند

رومی

رباعی

یک چند بہ کودکی باستاد شدیم
یک چند باستادی خود شاد شدیم

عمرخیام

رباعی

انسان کہ شکم سیری او یک نان است
از حرص و ہوا شام و سحر نالانست

سرمد کاشانی

صوفی کہاوت

دو دل یک شود بشکند کوہ را (نظامی)

دو دل یک شود بشکند کوہ را (نظامی)

زبانی روایتیں

رباعی

فارغ ز ہوا و حرص یک دم نہ شدی
از فکر مآل کار از غم نہ شدی

سرمد کاشانی

صوفی کہاوت

یک شکم سیربھترازدہ شکم نیم سیر

یک شکم سیربھترازدہ شکم نیم سیر

زبانی روایتیں

رباعی

از منزل کفر تا بدیں یک نفس است
وز عالم شک تا‌ بیقیں یک نفس است

عمرخیام

رباعی

در زیر فلک عیش نکردم یک دم
شد عمر گرامی ز کف از درد و الم

سرمد کاشانی

فارسی صوفی شاعری

اے دل مباش خالی یک دم ز عشق و مستی
وانگہ برو کہ رستی از نیستی و ہستی

حافظ

فارسی کلام

اے ماہ خوباں یک شبے با خویش مہماں کن مرا
و از آفتاب روئے خود چوں صبح خنداں کن مرا

امیر حسن علا سجزی