نعت و منقبت

محبوب الٰہی کے در پر دارین سنوارا کرتا ہوں
دربار نظامی میں آ کر تقدیر سنوارا کرتا ہوں

خواجہ ناظر نظامی

فارسی کلام

ما دریں در نہ پئے حشمت و جاہ آمدہ ایم
از ید حادثہ ایں جا بہ پناہ آمدہ ایم

حافظ

رباعی

ما و مے و معشوق دریں کنج خراب
جان و دل و جام و جامہ در رہن شراب

عمرخیام

فارسی صوفی شاعری

دل دریں دنیا مبند دنیائے فانی بہ گذرد
نوبت پیری در آید نوجوانی بہ گذرد

رومی

رباعی

اے یار دریں مے کدہ بے یار مباش
بے ساقی گلعذار زنہار مباش

سرمد کاشانی

رباعی

طاقت ما را دریں شبستان خراب
میراند گہہ در آتش و گہہ در آب

بیدل عظیم آبادی

فارسی صوفی شاعری

از ہوائے فقر داراں کاخ فغفوری مخواہ
در سرائے سوز سلماں تخت عیاری مجو

حکیم سنائی

رباعی

آں بکہ دریں زمانہ کم گیرے دوست
با اہل زمانہ صحبت از دور نکوست

عمرخیام

فارسی صوفی شاعری

امروز آں سلطان ما آمد دریں میدان ما
امروز اندر جان ما بنمود رو جانان ما

رومی

رباعی

پیوستہ دریں دیار با دیدۂ نم
در بحر خجالت و ندامت غرقم

سرمد کاشانی

بیت

ہے درون خانہ قلب و جگر تنزیل نور

ہے درون خانہ قلب و جگر تنزیل نور
آنکھ کی پتلی ہے تصویر در عالی لئے

واصف رضا واصف

رباعی

دوران جہاں بے مے و ساقی ہیچ است
بے زمزمۂ ناے عراقی ہیچ است

عمرخیام

رباعی

اے یار دریں دیار غم خوار توئی
آگاہ بر احوال من زار توئی

سرمد کاشانی

رباعی

گر شادی خویشتن دراں می دانی
کہ آسودہ دلے را بغمے بنشانی

عمرخیام

رباعی

اے دل تو دریں زمانہ گمراہ شدی
پابند ہوا و حرص جانکاہ شدی

سرمد کاشانی

شعر

غم دوراں کا پھر کیا ذکر افقرؔ
مئے رنگیں کا جب پیمانہ آیا

افقر موہانی

فارسی کلام

خوش تر از دوران عشق ایام نیست
بامداد عاشقاں را شام نیست

سعدی شیرازی

فارسی صوفی شاعری

من کجا بودم عجب بے تو دریں چندیں زماں
در پئے تو ہمچو تیر و در کف تو چوں کماں

رومی

شعر

دشت نوردی کے دوران مظفرؔ سر پر دھوپ رہی
جب سے کشتی میں بیٹھے ہیں روز گھٹائیں آتی ہیں

مظفر وارثی

رباعی

مرگ است دریں بادیہ دنبال ترا
ایں است مآل کار از مال ترا

سرمد کاشانی