فارسی کلام

ہست در عشق ایں کہ ناز کسے
می شود عاشقی نیاز کسے

نورالدین ظہوری

فارسی کلام

شدم بہ سوئے چمن بارہا بہ بوئے کسے
گہے شگفتہ نہ دیدم گلے ز روئے کسے

اشرف

فارسی کلام

دل فسردہ ما را علاج نیست طبیب
مگر نگاہے کسے اے زہے نگاہے کسے

میکش اکبرآبادی

فارسی کلام

تا نظر افتاد بر رخسار نیکوئے کسے
وا نمی گردد دو چشم باز بر روئے کسے

غلام حسن بیتھوی

صوفی کہاوت

جوانمرد کسی است کہ نمیگوید و میکند

جوانمرد کسی است کہ نمیگوید و میکند

زبانی روایتیں

صوفی کہاوت

نگفتہ ندارد کسی با توکار۔ولیکن و گفتی دلیلش بیار(سعدی)

نگفتہ ندارد کسی با توکار۔ولیکن و گفتی دلیلش بیار(سعدی)

زبانی روایتیں

فارسی کلام

بے تو نہ کند کسے قبولم
چوں مفلسم و ہنر نہ دارم

شیخ جمال الدین ہانسوی

رباعی

ہر گاہ بہ بینی ز کسے عيب و ہنر
عیب و ہنر خویش در آور بہ نظر

سرمد کاشانی

رباعی

سرمدؔ جسمست و جانش در دست کسے است
تیریست ولے کمانش در دست کسے است

سرمد کاشانی

رباعی

در دہر کسے بگل عذاری نہ رسید
تا بر دلش از زمانہ خاری نہ رسید

عمرخیام

فارسی صوفی شاعری

کسے کو چنیں شد کہ من وصف کردم
یقیں داں کہ او پادشاہ جہاں شد

حکیم سنائی

رباعی

دنیا بہ کسے روئے فراغت نہ نمود
سوداست چنیں خیال بیہودہ چہ سود

سرمد کاشانی

رباعی

یا رب بہ کسے مرا رسائی نبود
امید وفا و آشنائی نبود

سرمد کاشانی

رباعی

خرم دل آں کسے کہ معروف نہ شد
در جبہ و دراعہ‌ و در صوف نہ شد

عمرخیام

رباعی

ایں چرخ کہ با کسے نمی گوید راز
کشتہ بہ ستم ہزار محمود و ایاز

عمرخیام

رباعی

چوں عہدہ نمی شود کسے فردا را
حالے خوش کن تو ایں دل شیدا را

عمرخیام

رباعی

نفعے بہ کسے اگر رسائی ہنر است
سود دریں سود بہ خود بیشتر است

سرمد کاشانی

فارسی کلام

کسے کہ سر نہانست در علن ہمہ اوست
عروس خلوت و ہم شمع انجمن ہمہ اوست

شاہ نیاز احمد بریلوی

فارسی صوفی شاعری

دلا نزد کسے بنشیں کہ او از دل خبر دارد
بسایۂ آں درختے رو کہ او گل ہائے تر دارد

رومی

غزل

چنیں حیرت زدہ ہستم جہاں کیسا مکاں کیسا
کہ مثل آتش سوزاں مرا سوز نہاں کیسا

عاکف حسین شاہ ولی