فارسی کلام

گر بہ چشم عاشقاں بینی جمال خویشتن
ہمچو من آشفتہ گردی در خیال خویشتن

نا معلوم

فارسی کلام

گر بگویم ز نظر دوست نہانست غلط
ور بگویم کہ بہر دیدہ عیانست غلط

خاقانی

فارسی کلام

گر من ز محبتت بمیرم
دامن بہ قیامتت نمیرم

سعدی شیرازی

فارسی کلام

صبا بکوچہ آں یار گر ہمی گزری
اذا لقیت حبیبی فقل لہ خبری

نا معلوم

فارسی کلام

دل خوں نشدے چشم تو خنجر نشدے گر
رہ گم نشدے زلف تو ابتر نشدے گر

مسعود

فارسی کلام

حق جلوہ گر ز طرز و بیان محمد است
آرے کلام حق بہ زبان محمد است

مرزا غالب

فارسی کلام

دردمندم گر مرا درماں نہ باشد گو مباش
درد مندان ترا گر جاں نہ باشد گو مباش

نورالدین ہلالی

فارسی کلام

گر تو طلبے داری بیداریٔ شب ہا کو
با ذکر خدا بودن در خلوت شب ہا کو

شیخ عبدالقادر جیلانی

فارسی کلام

نہ دانم گر چہ آں دیدہ کہ بینم در جمال تو
نیم نومید چوں عمرم گذشت اندر خیال تو

فارسی کلام

باز بر تخت دلم شد جلوہ گر سلطان عشق
سوخت رخت ہستیم از آتش سوزان عشق

شاہ نیاز احمد بریلوی

فارسی کلام

گر جملہ توئی ہمہ جہاں چیست
ور ہیچ نیم من ایں فغاں چیست

فریدالدین عطار

فارسی کلام

چو خامہ گر زباں را تر نمایم
سخن از عالم دیگر نمایم

خواجہ میر درد

فارسی کلام

بہ غیر از عشق جاناں نیست کارم
نباشد در چنیں رو اختیارم

نا معلوم

فارسی کلام

بمشہد گر سرم سودے چہ بودے
درش مسجود من بودے چہ بودے

حاجی وارث علی

فارسی کلام

اے دل بگیر دامن سلطان اولیا
یعنی حسین ابن علی جان اولیا

شاہ نیاز احمد بریلوی

فارسی کلام

گوہر عشقت ز کان دیگرست
تیر شوکت از کمان دیگرست

احمد جام

فارسی کلام

قطرہ ہائے اشک باشد گوہر عمان عشق
پارہ ہائے دل بود یاقوت و لعل کان عشق

غلام حسن بیتھوی

فارسی کلام

ما در دو جہاں غیر خدا یار نہ داریم
جز یاد خداوند دگر کار نہ داریم

رومی

فارسی کلام

بخدا غیر خدا در دو جہاں چیزے نیست
بے نشانست کزو نام و نشاں چیزے نیست

جامی

فارسی کلام

ما طلب گار تو ایم و تو گریزانی ز ما
ما بسویت مقبل و تو روئے گردانی ز ما

نا معلوم